سعیدکاکاآقازاده

 

یک کشور قوی با اقتصاد قوی شکل می گیرد و تا زمانی که اوضاع کنونی بهتر نشود و تغییری در ساختار اقتصادی و سیاســی انجام نگیرد، کشــور همچنان در بحران و بسیاری از مشکلات دیگر باقی خواهیم ماند.

 

 

 

 

 

 

 

وقتی کشوری مانند ایران با داشتن بزرگترین منابع نفتی و گازی و نیروهای فعال و جوانی که دارد، نمی تواند به رشد اقتصادی دســت پیدا کند، این موضوع بیانگر آن اســت، تاکنون دولت هایی که در ایران بر ســرکار آمدند کمتر از مدیران شایسته و کار بلد در بخش های مختلف استفاده کرده اند.

 

همچنین الگوی گزیش افراد بیشتر بر اساس گرایش ایدئولوژی و ارتباط نزدیک با اشخاصی بوده که در حاکمیت دارای نفوذ و قدرت بوده اند.

 

در واقع موضوع شایسته ســالاری که از آن نام برده می شــود مالک انتخاب مدیریتی نبوده است.

 

ضمن آنکه تیم اقتصادی دولت نشان داده تیم کاری نیست و بهتر بود از همان ابتدا برخی از وزرا در جایگاه فعلی قرار نمی گرفتند.

 

نکته قابل توجه این است که بیشتر نمایندگان مجلس برای همسو بودن با دولت به وزرا رای اعتماد دادند.

 

با توجه به اوضاع اقتصادی و سیاســی که کشــور در فشارهای بین المللی قراردارد، انتظار می رفت تا آقای رییسی وقتی دولت اش نتوانست جلوی بسیاری ازمشکلات مانند تورم، گرانی و بی ثباتی اقتصادی را بگیرد و در سیاست خارجی نیز دست آورد قابل قبولی نداشته است، اقدام به ترمیم کابینه کند و وزرای ناکارآمد را تغییر دهند.

 

اما این اتفاق نیفتاد و مسلما تا زمانی که تغییری در دولت انجام نگیرد با تداوم روند فعلی احتمال آن می رود شرایط موجود بدتر هم بشود.

 

علاوه بر این مشخص نیست چرا رییس مجلس و دیگر نمایندگان، دغدغه های مردم که نگران آینده معشتی خود هستند را در نظر نمی گیرند و به دنبال اســتیضاح وزرا نیســتند تا از این طریق رییس جمهور را وادار به ترمیم کابینه کنند.

 

اکنون بیش از یک ســال از شروع به کار دولت می گذرد و در این مدت مسوولین بجای آنکه بیشتر در فکر راه حلی برای بهبود وضعیت اقتصادی و سیاسی کشورباشند.

 

تنها دولت دوازدهم را مســبب تمام مشــکلات معرفی می کنند.

 

به نحوی که معتقدند علت وضعیت که درآن قرارداریم بخاطر اشتباهات دولت قبلی بوده اســت و حاضر به پذیرش این واقعیت نیســتندکه بسیاری ازمشکلاتی که اکنون با آن مواجه هستیم بخاطرتصمیماتی بودکه آنها گرفته اند.

 

البته چنین ادعایی که دیگران را مقصربدانیم در دولت های گذشته نیز وجود داشته است و باید گفت، «هر وقت کسی می خواهد خود را مبری کند اشــتباه را گردن شــخص دیگری می اندازد» و در سیســتم حکمرانی ما نیز به طوری غریزی این مشکل وجود دارد.

 

از طرفی دولتمردان ادعا می کنند ایران تا چندین ســال آیند جزء رتبه های برتر در منطقه و یا  جهان خواهد شــد با توجه به مشــکلات و شــرایط سختی که مردم در آن قراردارند.

 

وقتی دولت قادر نیست تا اوضاع اقتصادیش را به سمت بهتر شدن هدایت کند، چگونه می توان باورداشت به قدرت اقتصادی در منطقه یا بیشتر ازآن دست پیدا خواهیم کرد.

 

باید خاطرنشان کنیم، برای پیش رفت پنج سال کافی است نه چهل و چهار سال، در ضمن وضعیت اقتصاد ایران مانند راه رفتن در مه می باشد.

 

که مسیر شفاف و مشخصی ندارد و نشانه ای از بهبود هم درآن دیده نمی شود.

 

در نتیجه صاحبان سرمایه دچار سردرگمی شده اند و این بلاتکلیفی باعث شده تا آنها ترجیح دهند سرمایه های خود را به جای امن تری منتقل کنند.

 

اگر به شاخص سرمایه گذاری در طی این سال ها توجه کنیم در خواهیم یافت، ایران همیشه پایین ترین نرخ سرمایه گذاری را نسبت به تولید ناخالص داخلی در منطقه خاورمیانه داشته است.

 

این موضوع باعث شده تا کم ترین رشد اقتصادی را در کنار افزایش آمار بیکاری و پایین آمدن قدرت خرید و کوچک شــدن سفره  اکثرمردم مشــاهده کرد.

 

وقتی منابع مالی داخلی به اندازه کافی وجود ندارد پولی نیز برای توسعه نمی ماند.

 

افزون بر این تا زمانی که جامعه جهانی در ارتباط نباشیم و موضوع «اف ای اتی» را  قبول نکنیم نتیبجه اش منزوی تر شدن کشورخواهد شد.

 

در این شرایط هر چند دولت بخواهد اوضاع را بهتر کند توانش را ندارد، زیرا اقتصاد کشور در اثرسوء مدیریتی، رانت، فساد گســترده، اختلاس، گرانی و بسیاری از مسایل دیگرآسیب های زیادی دیده و تمام این مشکلات باعث نا امیدی به آینده کشور و نارضایتی اکثر مردم شده است. در حال حاضر دولت در موضوعات مختلف نیازمند راهکار و برنامه ریزی درست دارد و بایستی هرچه زودتر به فکر اصلاح ساختار اقتصادی و مدیریتی کشور باشد.

 

اگر این موارد را اصلاح نکند نه در روابط بین المللی و نه در بهبود وضعیت فعلی موفقیتی نخواهد داشت.

 

 

«روزنامه آسیا - 24 اسفند 1401»

   تاریخ ثبت: 1401/12/24     |     [sect id=[file]] | [/sect id=[file]] |