ابوالفضل شادمان
اقتصاد دیجیتال عبارتی است که هر چه پیش می رویم بیشتر به گوش مان می رسد و کاربردهای آن نیز بیشتر شناخته می شود.
این عبارت شامل تمام نقل و انتقالات و فعالیت های اقتصادی اســت که بر بستر فناوری های دیجیتالی انجام می شود.
البته در همین ابتدا باید متذکر شد که این مفهوم، با اقتصاد اینترنت از نظر دامنه فعالیت ها تفاوت هایی دارد؛ چرا که اقتصاد اینترنتی بر مبنای اتصال اینترنت است درحالی که اقتصاد دیجیتال می تواند بر بستر هرگونه ابزار دیجیتالی که در دنیای اقتصادی امروز استفاده می شود، باشد.
برای مثال در دنیای مدرن و دیجیتالی امروز فعالیت هایی مانند ســرمایه گذاری در بورس و خرید و فروش سهام یا حتی آموزش بورس، می تواند بر بسترهای دیجیتالی و آنلاین صورت بگیرد.
در یک اقتصاد دیجیتال، ثبات پایین بوده و سرعت به مراتب افزایش می یابد
در چنین اقتصادی از فن آوری ها و تکنولوژی های دیجیتالی، برای سرعت بخشیدن به امور استفاده می شود و کسب و کارها پیشبرد سریع تری در امور مربوط به خود دارند.
اگر سازمان ها به هر شکلی در کسب و کار خود در قالب سنتی، همچنان بر مدار سابق خود پیش بروند، به دلیل دیجیتالی شدن اقتصاد و گذار دیگر کسب و کارها به این سمت (از سنتی به دیجیتال)، دیگر قادر به حفظ رقابت سابق خود نخواهند بود.
در حقیقت به جرات می توان گفت که خواه یا ناخواه باید با این طوفان شکل گرفته همراه شده و به هر ترتیبی با آن پیش رفت.
در غیر این صورت، این سازمان ها به سرعت مسیر افول را در پیش خواهند گرفت و از صحنه رقابت خارج خواهند شد.
سرعت بالای رشد در این اقتصاد باعث کاهش موانع ورود کسب و کارهای جدید به بازار شده و در مقابل، جایگاه سازمان ها و سهم بازار کسب و کارهای سنتی و محافظه کار را به صورت جدی تهدید خواهد کرد.
شــواهد نشان می دهد که اقتصاد دیجیتالی در آینده قرار است نقش پررنگ تری در تجارت بازی کند.
چرا که روزانه شاهد توسعه «اینترنت اشیا»، هوش مصنوعی (AI) ، واقعیت مجازی، بلاک چین، خودروهای خودران و سایر فناوری ها هستیم.
برخی از مزایایی که دیجیتالی شدن اقتصاد ارائه می دهد عبارت است از: مصرف کنندگان نه فقط درباره تولیدکنندگان و شرکت ها، بلکه درباره از تصمیم گیری های دیگر مصرف کنندگان در مورد کالاها و خدمات اطلاعات بیشتری دارند.
کانال های بدون واسطه خدماتی، مشتریان را قادر می سازد تا پاسخ سؤالات و مشکلات مربوط به سازنده یا خدمات ارائه شده را سریع تر پیدا کنند.
در دسترس بودن کالاها و خدمات برای مصرف کنندگان در هر زمان و هر مکان، شرکت ها می توانند وارد بازارهای بیشتری شوند.
فناوری دیجیتال تراکنش ها را ایمن تر می کند. رویکرد دیجیتال بخش های قدیمی تولید را متحول می کند.
کشاورزی در حال حاضر شروع به بهره مندی از نوآوری های تکنولوژیک کرده است.
برنامه های تلفن همراه محصولات را به کشاورزان متصل می کنند و به روزرسانی های بی درنگ اطلاعات مفیدی برای تصمیم گیری های مدیریتی به آن ها ارائه می دهد.
تراکنش ها و تعاملات حرفه ای توسط فناوری های اطلاعات و ارتباطات (ICT) امکان پذیر می شود.
اقتصاد دیجیتالی در اولین روزهای شکل گیری، به دلیل وابستگی به اتصال به اینترنت، گاهی اوقات اقتصاد اینترنتی، اقتصاد جدید یا اقتصاد وب نامیده می شد.
با این حال، اقتصاددانان و مدیران کسب وکارها ادعا می کنند که این حوزه پیشرفته تر و پیچیده تر از اقتصاد اینترنتی است و در یک تعریف ساده، به معنای ارزش اقتصادی ناشی از اینترنت است.
دیجیتالی شدن اقتصاد نشان دهنده حرکت جهان از سومین انقلاب صنعتی به انقلاب صنعتی چهارم است.
انقلاب صنعتی سوم که گاهی انقلاب دیجیتال نامیده می شود، به تغییراتی اشاره دارد که در اواخر قرن بیستم با گذار از دستگاه های الکترونیکی و مکانیکی آنالوگ به فناوری های دیجیتال رخ داد.
چهارمین انقلاب صنعتی مبتنی بر انقلاب دیجیتال است زیرا امروزه فناوری ها به پل زدن بین دنیای فیزیکی و مجازی ادامه می دهند.
«روزنامه اقتصادی امروز - اول خرداد 1402»
[/sect id=[file]] |