مرتضی مکی- کارشناس مسائل اروپا
اتحاد بر سر کریدور هند تا اروپا ممکن است هر لحظه از بین برود یا تغییر کند ولی اساسا یک سناریوی چین ستیزانه را مشاهده خواهیم کرد.
نشست گروه ۲۰ در هند یکی از متفاوت ترین نشست های این بلوک سیاسی- اقتصادی به شمار می رود.
در سال ۲۰۰۸ به دلیل وقوع بحران مالی فراگیر در جهان، نشســت گروه ۲۰ در آن ســال یکی از مهم ترین جلســات در دنیا محســوب شــد اما باید گفت که نشســت امسال هم از مهم ترین نشست های گروه ۲۰ بود؛ چرا که در نشست امسال دسته بندی و صف بندی ها میان غرب و کشورهای نوظهور بار دیگر مشهود شد.
باید متوجه باشیم که بحران اوکراین به نوعی بر تمام پیکره نشســت، گروه ۲۰ و همچنین نشســت های حاشــیه ای آن ســایه انداخته بود اما در بیانیه پایانی شــاهد آن بودیم که اساســا اشــاره مســتقیم به نقش روســیه در به راه انداختن جنگ اوکراین نشــد و یک بیانیه بسیار ملایم را شاهد بودیم.
این بیانیه به نوعی صف آرایی کشورهای نوظهور مانند هند را به تصویر کشید.
دهلی نو به نوعی تلاش کرده که در پرونده اوکراین یک سیاست میانه را پیش بگیرد و بیانیه پایانی نشســت گروه ۲۰ هم از همین نظر اهمیت پیدا می کند.
در این بین یکی از موضوعاتی که در نشست حاشیه ای گروه ۲۰ مطرح شد و اهمیت زیادی داشــت، رونمایی از کریدور هند - خاورمیانه - اروپا بود که به نوعی علیه چین مطرح شــد.
اساســا این طرح را باید در مقابل استراتژی یک کمربند - یک جاده چین دانست که هند، عربستان، امارات، ایالات متحده و کشورهای اروپایی در آن دخیل هستند اما باید متوجه باشیم که در مورد اجرا و طرح این موضوع هم اختلاف نظر زیادی وجود دارد.
از نظــر اروپــا مهــار چین بســیار ســخت تر از مهار روســیه اســت و در نهایت اســتراتژی هایی که در مورد کریدور مذکور مطرح شــده نشــان می دهد که در ســال های آینده شــاهد تقابل ها و صف بندی های جدید در نظام بین الملل خواهیم بود.
این نکته را نباید از یاد ببریم که اتحاد بر ســر طرح مذکور ممکن است هر لحظه از بین برود یا تغییر کند اما به هر حال چینی ها هم در این مسیر با چالش های زیادی روبه رو خواهند بود اساسا یک سناریوی چین ستیزانه را مشــاهده خواهیم کرد.
باید متوجه باشــیم که ۶۰ درصد از کالای مورد نیاز مصرف کنندگان آمریکا توسط چین تامین می شود و از سوی دیگر پکن یکی از بزرگترین شرکای تجاری اروپا به حساب می آید.
این چســبندگی عمیق به راحتی متزلزل نخواهد شــد؛ چرا که هیچ کشــوری وجود ندارد که بتواند این حجم از نیازهای غرب را به تنهایی تامین کند.
البته اروپا و آمریکا به دنبال کم کردن وابســتگی خود به پکن هســتند اما تحقق ایــن مهــم، بــه طول می انجامد و به صورت کلی به حاشــیه راندن پکن به این راحتی امکان پذیر نخواهد بود.
لذا این مجادله می تواند به نقش آفرینی بیشتر قدرت های نوظهور ختم شــود که پذیرش اتحادیه آفریقا در گروه ۲۰ مصداق بارز همین مساله است.
«روزنامه مواجهه اقتصادی - 21 شهریور 1402»
[/sect id=[file]] |