سوآپ ارزی

در حالی که پذیرش دلارزدایی ممکن است مشکلات و ابهامات خاصی را به همراه داشته باشد.

اقتصاد ایران در سال های اخیر شاهد تکرار چرخه ای از رالی قیمت ها در بازار دارایی هاست؛ رالی ای که با افزایش قابل توجه و به یکباره قیمت ارز و به طور خاص دلار آغاز می شود و با تاخیری اندک خود را در قیمت دیگر دارایی ها مانند طلا، خودرو و مسکن به نمایش می گذارد.

این افزایش قیمت ها در نهایت با جهت دادن به انتظارات تورمی، خود را در قیمت کالاهای مصرفی و خدمات نیز بروز می دهد.

در سال های اخیر و با شدت گرفتن تحریم ها و تعمیق کسری درآمدهای ارزی، شوک های قیمتی در بازار ارز در بازه های زمانی کمتری به وقوع می پیوندد و آثار نامبرده با تواتر بیشتری رخ می دهد.

این مساله موجب شده راه حل های جدیدی پیشنهاد شود.

ابراهیم رئیسی در سفر خود به اندونزی برای یافتن جایگزینی برای دلار در تجارت بین المللی خود به نتایج مهم و مثبتی دست یافته است.

آنها در تفاهمنامه تجارت ترجیحی، استفاده از ریال و روپیه را در دستور کار خود قرار داده اند.

به نوشته المانیتور ، ایران برای دور زدن تحریم ها به افزایش و حفظ معاملات خود با کشورهای اسلامی ادامه خواهد داد.

مسکو و پکن هر دو تلاش های خود را برای کاهش وابستگی به دلار و یورو در تجارت بین المللی در برابر تحریم های ضد روسیه در سال گذشته افزایش داده اند.

ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه پیش از این گفته بود که یوان چین باید به طور گسترده تر در تجارت خارجی روسیه نه تنها در معاملات با چین بلکه با کشورهای آفریقایی و آمریکای لاتین نیز مورد استفاده قرار گیرد.

سیاستگذاران هندی نیز در ماههای اخیر گامهایی برای دور شدن از دلار به روبل و روپیه در تجارت متقابل با مسکو برداشته اند.

در ادبیات کلاسیک مدیریت مالی، واژه سوآپ ارزی درمورد قراردادها و تراکنش های مربوط به تبادل ارز خارجی به کار می رود.

بر این اساس در سوآپ ارزی طرفین قرارداد شرکت های خصوصی هستند، این در حالی است که در پیمان پولی، دو طرف توافق، بانک های مرکزی دو کشور هستند.

همچنین در سوآپ ارزی چیزی به نام اتاق تسویه وجود ندارد، اما پیمان پولی عمدتا از طریق اتاق های تسویه ارزی عملیاتی می شود.

روش اجرای سوآپ ارزی نیز با پیمان پولی تفاوت بنیادین دارد.

در پیمان پولی دوجانبه، دو حساب متناظر برای هریک از کشورها در بانک مرکزی کشور دیگر افتتاح می شود.

سپس بانک های تجاری عامل تعیین می شوند؛ این در حالی است که سیستم بانکی می تواند در سوآپ ارزی بین دو شرکت خصوصی نقشی نداشته باشد.

علاوه بر اینها، هدف از سوآپ ارزی کاهش و مدیریت ریسک ناشی از نوسانات نرخ ارز برای دو شرکت خصوصی است، اما هدف های منتسب به برقراری پیمان پولی در سطح ملی بوده و شامل مسائلی مانند تامین و مدیریت نقدینگی در زمان بحران مالی، تسویه پرداخت های تجاری بین کشورها، کاهش وابستگی تجارت بین کشورها به ارزهای واسط ازجمله دلار، یورو و پوند و نهایتا جهانی سازی ارزهای محلی و تقویت نقش آنها در تجارت بین الملل است.

«روزنامه اخبار صنعت - 8 خرداد 1402»