چرا تلاش های مسوولین برای ثبات اقتصادی به در بسته می خورد؟

در این موضوع شکی وجود ندارد که ثبات اقتصادی هدف است، به این معنا که همه کشورهای دنیا بخصوص کشورهای توسعه یافته اصلی ترین هدف خود را در اقتصاد به روی ایجاد ثبات اقتصادی گذاشته اند و بعد از آن به دنبال توسعه و جذب سرمایه های خارجی هستند در حالی که ما فکر می کنیم اول باید ثبات اقتصادی ایجاد کنیم تا از این دریچه به ثبات ارزی برسیم، بلکه در ابتدا باید ثبات ارزی ایجاد کنیم؛ تورم کنترل شود بعد از آن زمینه های لازم برای ثبات اقتصادی فراهم می شود.

رسیدن به ثبات اقتصادی به عنوان هدف نیازمند توجه به محورهایی است که در اقتصاد ایران فعال وجود ندارد.

فاکتور اول کاهش تورم است، یعنی نرخ تورم باید به حداقل زیر 2 درصد برسد تا به تبع چنین وضعیتی ثبات ارزی و ثبات اقتصادی ایجاد شود.

قطع به یقین ثبات اقتصادی هدف اولیه است اما با ایجاد ثبات ارزی؛ از آن زمان به بعد گام های اصلی برای مهارتورم برداشته می شود و بودجه ریزی دولت درست شود ان زمان ثبات اقتصادی ایجاد می شود.

مساله مهم این است که دولت کنونی مسائل را به درستی درک نکرده و هنوز به این موضوع مهم نرسیده که ثبات اقتصادی وسیله است وهدف همه اقتصادهاست، یعنی رسیدن به ثبات اقتصادی هدف همه کشورهاست، ثباتی که منجر به رشد و بالندگی دربخش های مختلف اقتصادی می شود، این ثبات زمانی ایجاد می شود که رانت وجود نداشته باشد و نظام چند نرخی ارز حاکم نباشد.

متاسفانه مسوولین ما گمان می کنند در حین داشتن نظام چند قیمتی ارزی قادر به ایجاد ثبات اقتصادی خواهند بود در حالی که قطعا شکست می خورند، همانگونه که با شروع طرح ثبات اقتصادی از دی ماه تا کنون بعد از گذشت شش ماه قادر به کنترل نرخ تورم نبوده و نخواهند بود؛ چرا که اگر به همین روال حرکت کنند قطعا سال آینده باز هم شکست می خورند و بازار ارز هم به شدت بی ثبات می شود چون نظام ارزی کنونی ثبات گریز است.

وقتی نظام ارزی ثبات گریز است امکان مهار تورم میسر نیست لذا دست یافتن به ثبات اقتصادی غیر ممکن می شود.

با اینکه مسوولین مایل به کار کردن برای مردم و سامان دادن اقتصاد هستند اما چون نمی توانند با توزیع رانت مقابله جدی کنند و قادر به ایجاد شفافیت و بازارهای رقابتی نیستند تلاش های آنها برای ایجاد ثبات اقتصادی به در بسته می خورد.

«روزنامه اخبار صنعت - 31 خرداد 1402»