اهمیت عضویت در سازمان شانگهای دستاورد اقتصادی است، نه عضویت صرف

عضو اتاق بازرگانی ایران و عراق گفت: وقتی در سازمانی مثل شانگهای عضو رسمی می شویم باید از همه مزایای سازمان و پیمان بهره مند شویم که تحقق این موضوع وابسته به اجماع همه اعضاء است.

یحیی آل اسحاق در گفت و گو با اخبار صنعت درخصوص بهره مندی از عواید الحاق ایران به سازمان همکاری های شانگهای گفت: مساله الحاق ایران به شانگهای یا سازمان بین المللی جهانی، اقتضائات و الزاماتی دارد.

در وهله اول که از آن به عنوان لایه اول تفاهم و توافق یاد می شود ایران باید عضو سازمان های همکاری بین المللی اقتصادی شود که از این مرحله عبور کرده ایم بنابراین تا کنون اخذ موافقتنامه به عنوان گام اول برداشته شده است.

وی در این باره خاطر نشان کرد: مساله مهم این است که عضویت ما در سازمانهای همکاری منطقه ای یا بین المللی وابسته به رعایت الزاماتی است.

به عنوان اولین الزام وقتی در سازمانی مثل شانگهای عضو رسمی می شویم باید از همه مزایای سازمان و پیمان بهره مند شویم که تحقق این موضوع وابسته به اجماع همه اعضاء است.

آل اسحاق در این باره خاطر نشان کرد: به این معنا که همه اعضا یعنی 9 عضو شانگهای باید ضمن قبول عضویت ایران در این سازمان به یک اجماع برای همکاری با ما برسند به طوری که در موافقت نامه های تجاری خود سهمی به ایران بدهند.

عضو اتاق بازرگانی ایران و عراق بیان داشت: به عنوان مثال، مسوولین بازرگانی کشورهای عضو شانگهای مثل روسیه ترکمنستان یا چین با مسوولین بازرگانی ایران بر سر یک میز برای تعیین تعرفه کالاهای وارداتی و صادراتی دو جانبه بنشینند و مشخص کنند که کالایی که از دو کشور وارد و صادر می شود چه تعرفه ای خواهد داشت.

آل اسحاق در این باره تصریح کرد: وقتی این موافقت حاصل شود و مشخص شود ما چه میزان از این کشورها واردات خواهیم داشت و آنها چه میزان به ما کالا صادر می کنند آن زمان می توان گفت ما به توافق عملیاتی رسیده ایم، در این زمان است که ریز توافق نامه ها نوشته می شود آن زمان می توان گفت در تجارت موفق شده ایم.

عضو اتاق بازرگانی ایران و عراق گفت: تا زمانی که این توافقنامه انجام نشود به این معناست که علی رغم الحاق به سازمان همکاری شانگهای، ما اول راه هستیم و این همکاری عملیاتی نخواهد شد.

این همکاری وقتی عملیاتی می شود که با 9 کشور در خصوص تعرفه کالاهای وارداتی و صادراتی توافق کنیم و در یک رنج قیمتی به توافق برسیم.

وی در این باره خاطر نشان کرد: بنابراین تا زمانی که این 9 کشور با هم به توافق نرسند دستاورد اقتصادی از عضویت در این سازمان برای ما حاصل نمی شود، بنابراین لایه اقتصادی در این بخش برای ما عملیاتی نشده است.

وی در پاسخ به این سوال که آیا با وجود تحریم ها امکان همکاری کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای با ایران وجود دارد، گفت: قطعا برخی کشورها منافع و مضراتی که از همکاری با یک کشور تحریمی نصیب آنها می شود را مورد سنجش قرار می دهند لذا محاسبه می کنند که مثال در تجارت با ایران تا چه اندازه از تحریم ها یا مانع تراشی های آمریکا زیان می بینند، اگر این زیان جدی نباشد قطعا مایل به همکاری با ایران خواهند بود.

یحیی آل اسحاق در این باره توضیح داد: به طور میانگین نمی توان گفت تحریم های آمریکا مانع همکاری اقتصادی کشورهای مختلف با ایران شده است چرا که امروز اقتصاد بزرگی مثل چین و روسیه با ما همکاری می کنند بنابراین در وهله اول عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای قدم رو به جلویی است اما بعد از آن باید کار به فعالیت های اقتصادی و تجاری کشیده شود تا از عواید اقتصادی عضویت در این سازمان بهره مند شویم.